Door op 22 juni 2013

Nut en noodzaak van bestemmingsplannen

Voor het politieke zomerreces worden in de gemeenteraad tientallen bestemmingsplannen behandeld, besproken en goedgekeurd. Dat moet, omdat de wet op de ruimtelijke ordening voorschrijft dat op 1 juli 2013 een bestemmingsplan maximaal 10 jaar oud mag zijn. De meeste bestemmingsplannen zijn ouder, soms wel 50 jaar. Bovendien stelt deze wet dat alle bestemmingsplannen digitaal zijn, en daarmee voor inwoners thuis eenvoudig te bekijken. Dat was 50 jaar geleden niet mogelijk.

Wat is eigenlijk een bestemmingsplan?

In een bestemmingsplan legt de gemeente eenduidig vast hoe de ruimte in de gemeente gebruikt mag worden. Er staat genoteerd waar woningen mogen worden gebouwd, waar groen en verkeer is, en waar bedrijven mogen worden gebouwd. En allerlei zaken die daar bij horen: hoe hoog mag een gebouw zijn, welk geluidsniveau wordt geaccepteerd, hinder- en milieu cirkels. De nieuwe bestemmingsplannen die we nu bespreken in de gemeenteraad leggen in het algemeen vast wat de huidige afspraken zijn. Nieuwe plannen staan er maar beperkt in. De vernieuwingen die er wel in staan volgen in het algemeen een masterplan of structuurplan. In dit soort plannen staan de langdurige ontwikkelingen van een gebied beschreven. In het masterplan van park 21 staat dat we in de komende 30 jaar gefaseerd het park tussen Hoofddorp en Nieuw Vennep aanleggen. In het bestemmingsplan vind je daarvan alleen terug wat in de eerste 10 jaar zeker gaat gebeuren. Tenslotte mag een bestemmingsplan maximaal 10 jaar oud zijn, dus de plan horizon gaat niet verder dan deze 10 jaar. Ook al weet iedereen wat daarna gaat gebeuren.

 

Het klinkt als veel regeltjes.

Met de VVD heb ik wel eens de discussie gehad over de noodzaak van een bestemmingsplan. De liberale gedachte was dat bestemmingsplannen onzin zijn. Iedereen kan zelf wel verzinnen wat hij doet op zijn grond. Dat is zo, maar je wilt dat de buren jou daarbij niet hinderen. Omgekeerd willen de buren zekerheid dat jij geen gekke dingen mag doen, zoals opeens een toren van 12 verdiepingen bouwen. Dus in de loop van de geschiedenis is een heel netwerk van regels en afspraken ontstaan. En die houden evenwicht in de inrichting van het land. Groen wordt niet onverwacht volgebouwd, inwoners krijgen niet meer zomaar een snelweg dwars door het dorp.

 

En wat nu?

Voor veel dorpen in Haarlemmermeer is een visie gemaakt voor de toekomst. Zwanenburg, Rijsenhout, Hoofddorp en Badhoevedorp staan allemaal voor forse veranderingen in het dorp. De bestemmingsplannen zijn dan steevast bron van zorg. Duidelijk is dat het dorp gaat veranderen. Woningen worden gebouwd op plaatsen waar nu groen is. Sportclubs moeten verhuizen naar een locatie aan de andere kant van de weg. Hoe het er in de nabije toekomst precies uit gaat zien lijkt niet altijd een verbetering. En dat is voor de raadsleden dan ook een moeilijke en verantwoordelijke afweging: accepteren we dat het woongenot voor sommige inwoners minder wordt zodat we maatregelen kunnen nemen die voor veel mensen een verbetering zijn? En we weten dat niet alles kan: elke euro kan maar een keer worden uitgegeven. We zijn blij dat in Haarlemmermeer nog heel veel mogelijk is. En Haarlemmermeer wordt een steeds mooiere gemeente. Een Netwerk Stad met Allure.