zondagsbrief

‘Rot toch op naar je eigen land!’
‘Nederland is racistisch. Ik word continu gediscrimineerd.’
‘Ik herken mijn land niet meer. Mijn cultuur word mij afgepakt.’
‘Waarom haat iedereen mij, mama? Waarom word ik niet geaccepteerd?’
‘Waarom moet ík mij steeds aanpassen? Zij moeten zich aanpassen.’
‘Kutturk!’
‘Zeur toch niet zo, Zwarte Piet!’
‘In de maneschijn, klom een Marokkaantje naar je raamkozijn.
‘Vroeger was alles zo fijn. Nu is alles verpest.’

Uitspraken van mensen met uiteenlopende meningen, mensen die elkaar op het eerste gezicht het licht in de ogen niet gunnen. Welke mensen gaan hier achter schuil?

We leven in Nederland met 17 miljoen mensen samen. Vaak in harmonie, helaas steeds vaker onwennig. We zagen het deze week: de aanhouding van Typhoon leidde tot hevige, vaak ongenuanceerde discussies. Tot schelden.

Dat schelden is niet goed. Schelden frustreert het gesprek. De vraag die te weinig gesteld wordt: wat gaat er achter het masker van tirades schuil? Als we even verder kijken dan het schelden: is het erg om anders te denken en te voelen? Als sociaaldemocraten is het onze opdracht om verschillen te erkennen en daarbinnen te blijven zoeken naar verbinding. Daar waar het schuurt, bespreekbaar maken en niet meteen afkeuren. Wij willen het moeilijke gesprek aangaan omdat wij weten dat er geen makkelijke antwoorden zijn.

Wij willen juist ook in gesprek gaan met mensen die er een andere opvatting op na houden. Niet om het per se eens te worden, wel om elkaar te begrijpen. Want begrip is de eerste stap naar verbinding. Wij luisteren naar álle Nederlanders. Want alle Nederlanders hebben zorgen en willen gehoord worden. Wij hebben in de sociaaldemocratische traditie geleerd dat iedereen erbij hoort. Dat is de reden dat onze partij is opgericht. En juist in tijden dat het echt spannend is, moeten wij zorgen voor de ontspanning in onze samenleving. Wij snappen dat het beste voor één groep niet het beste voor iedereen hoeft te zijn. Ieder mens wil een gezonde en fijne samenleving waarin hij geaccepteerd wordt.

Wij denken dat elke klacht een slecht verpakte wens is. Daarom hebben wij als PvdA’ers voor de verbinding gekozen. Daar geeft een ieder op zijn eigen manier invulling aan. Zo leert Tanja Jadnanansing haar jongeren de LEF-methode: luisteren, empathie tonen en feedback geven. Naima Ajouaau verbindt door – samen met anderen – #NietMijnIslam op te richten. Münire Manisa neemt mede het initiatief bij Turks-Nederlands Tegengeluid. Marinka Mulder werkt als docent op een vmbo-school en zit in de programmacommissie van de PvdA. De gemeenschappelijke factor tussen al deze projecten is het zoeken van verbinding. We merken allen dat het moeilijk is om te luisteren naar elkaar in een omgeving waarin iedereen het liefst zichzelf zo hard mogelijk hoort schreeuwen. Achter het geschreeuw gaat volgens ons een zeer slecht verpakte wens schuil. De wens om gehoord en geaccepteerd te worden. De wens om erbij te horen. Hoe krijgen we dat voor elkaar?

Een van de moeilijkste opgaven van onze tijd is om op die vraag een antwoord te verzinnen. En dat antwoord moet niet alleen uit de politiek komen, maar juist vanuit de samenleving. Herkent u zich in de ambitie om aan één samenleving te werken? De ambitie om je in te zetten voor een fijne samenleving? Minister Asscher heeft ons de ruimte gegeven om mee te denken over deze moeilijke opgave. Daar kunnen we alle hulp bij gebruiken. Vele handen maken licht werk en alleen met z’n allen zijn we in staat om die fijne samenleving te bereiken. Daarom vragen we u: helpt u mee? Wat zijn uw ideeën? Welke concrete stappen moeten gezet worden om bij te dragen aan een omgeving waarin iedereen zich geaccepteerd en gehoord voelt? Hoe gaan we racisme tegen? U kunt tot 10 juni 2016 uw idee voor een fijne samenleving inzenden naar mailto:[email protected] (max. 100 woorden). Wij lezen al uw ideeën en gaan graag met de indieners van de meest originele, constructieve en bijzondere ideeën in gesprek. Minister Asscher zal hierbij aanwezig bij zijn.

Die fijne samenleving, daar werken wij samen aan. Doet u mee?

Een fijne zondag,

Münire Manisa, Naima Ajouaau en Marinka Mulder