Deze week je suis charlie

De Haarlemmermeerse gemeentepolitiek in het nieuwe jaar sudderde van receptie naar receptie. En opeens was daar de aanslag in Parijs. De aanslag tegen onze Europese vrijheid. En de gijzeling in de supermarkt, ook in Parijs, maakte deze vrijheid even surrealistisch. De veilige gemeentepolitiek werd wakker gemaakt, en de nieuwjaarsrecepties deden er even niet toe.

 En tegelijk moeten we doorgaan met onze vrijheid. Vrijheid om te denken wat je wilt; vrijheid om die gedachten te uiten zonder voor straf of geweld te moeten vrezen. Want de kracht van de vrijheid is stabiliteit. Door stabiliteit in een land, in een werelddeel, kan de vrijheid bloeien. Stabiliteit is een basisvoorwaarde die de laatste 70 jaar een stevig fundament van Europa is geworden. Maar stabiliteit is niet vanzelfsprekend. Niet in Europa, niet in Nederland, en ook niet in Haarlemmermeer. We moeten, en daar de PvdA zich zeer van bewust, ons best doen voor stabiliteit.

Elke keer weer moeten we zorgen voor stabiliteit. De inwoners moeten de samenleving blijven herkennen. Niet te snelle veranderingen en vernieuwingen zorgen dat mensen de samenleving kunnen bijhouden.

We moeten ook zorgen dat mensen financieel en sociaal niet uit de boot vallen. De dorpen en kernen in Haarlemmermeer zijn sociaal stevig, en dat moet zo blijven. Mensen staan in deze dagen hand in hand, al was het donderdag niet overvol op het van Stamplein toen daar om 6 uur s avonds de aanslag herdacht werd.

Stabiliteit in het gemeentebestuur is ook belangrijk voor de rust in de samenleving. Als er een stevig en stabiel bestuur in de gemeente is wordt het mogelijk om aan andere dingen te denken. Het wordt mogelijk om te ondernemen; het wordt mogelijk om een boek te schrijven.

 Vanuit die veilige basis kan iedereen zijn vrije gedachten vormen. Die vrije gedachten kan iedereen uiten. Andere vrije gedachten kunnen daar tegenover staan; zo ontstaat een discussie die tot iets kan leiden. Een discussie in een Europa waar mensen vreedzaam met elkaar leven en elkaar respecteren. En ook al heb ik het tijdschrift Charlie Hebdo nog nooit in handen gehad, ik hoop dat het nog lang mag blijven bestaan.