zondagsbrief Lodewijk Asscher
Donderdag kreeg ik het rapport ‘Onzeker Werk’ aangeboden door postbezorger Jos Felen, metselaar Marco Kamp en pakketsorteerder Brian Traast.
De FNV had in het onderzoek de simpele vraag gesteld wat de flexwerkers zelf van hun situatie vonden.
Wat onzeker werk met ze deed. De uitkomsten waren totaal niet verrassend maar stemmen toch tot nadenken.
Vrijwel alle Nederlanders willen liever een vast contract dan een flexbaan, ook 80 procent van de jongeren wil dat. Flexwerkers hebben aanzienlijk vaker moeite het hoofd boven water te houden, een woning te vinden en worden veel minder geschoold dan vaste werknemers. Ook ZZP-ers willen graag iets meer zekerheid.
In een tijd waarin verdere flexibilisering wordt gepresenteerd als een natuurverschijnsel dat toch onafwendbaar is moet dit leiden tot actie en politieke strijd. Met de Wet Werk en Zekerheid wordt een kentering gemaakt, eindelijk komen er meer rechten voor flexwerkers. Maar het lukt alleen als ook de cultuur verandert, als werknemers niet alleen als kostenpost of risico worden gezien maar worden gewaardeerd om wie ze zijn en wat ze toevoegen. Na 1 juli moeten we met zijn allen afdwingen dat de wet gebruikt wordt zoals hij bedoeld is: om een nieuwe fase in de verhouding tussen werkgevers en werknemers in te luiden.
Op de bijeenkomst hoorde ik ook verhalen over bizarre inhoudingen bij Poolse uitzendkrachten. Extreme kosten voor huisvesting en eten met als gevolg dat deze werknemers niet krijgen waar ze recht op hebben en dat Nederlandse werkzoekenden als ‘te duur’ opzij gezet worden. Als ik de Wet Aanpak Schijnconstructies voor 2 juli door de Eerste Kamer krijg kunnen we een begin maken dit soort criminele praktijken aan te pakken. Maar ook daarmee zijn we er niet.
Werkgeversorganisaties schamperen op de CAO, liberale politieke partijen hemelen de flexibilisering nog steeds op als ‘het ware ondernemerschap’. Werknemersrechten worden verdacht gemaakt als duur en iets van het verleden.
Let wel: dat bankiers zichzelf een ton en meer salarisverhoging toekennen wordt gezien als iets waar de politiek zich vooral niet mee mag bemoeien. Maar dat mensen in de bouw, het transport, de zorg een fatsoenlijk contract willen – dat zou te duur worden en slecht voor onze concurrentiepositie.
De komende tijd is samenwerking nodig en politieke strijd om fatsoenlijk werk en fatsoenlijke werkgevers de overhand te laten krijgen.
Ik wens u een fijne zondag,
Lodewijk Asscher
